CZEGO NIE MÓWIMY - wystawa malarstwa Doroty Kulickiej

CZEGO NIE MÓWIMY

Galeria Siemiatyckiego Ośrodka Kultury zaprasza na wernisaż wystawy Malarstwa Doroty Kulickiej.

07. 07. 2022 r. (czwartek) godz. 18.00 Galeria S.O.K. przy ul. Zaszkolnej 1.

Wystawa potrwa od 07. 07 do 31. 08. 2022 r.

Zapraszamy.

Dorota Kulicka ur. 1976r., studia na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie ukończone w 2012r. oraz Pedagogiki i Psychologii UMCS ukończone w 2000r. Od kilku lat zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków. Malarstwem zajmuje się od 2012r. Autorka 25 wystaw indywidualnych, udział w 35 wystawach zbiorowych i 24 pokonkursowych.

Nagrody:

I miejsce w konkursie „Zapachy życia” –  Rybnik-Boguszowice 2012r.

II nagroda w XIII Ogólnopolskim Biennale Twórczości Plastycznej Nauczycieli – Zamość 2016.

Wyróżnienie honorowe V Międzynarodowego Biennale Obrazu Qadro-Art. - Łódź 2016

Nagroda Marszałka Województwa Lubelskiego w XIV Ogólnopolskim Biennale Twórczości Plastycznej Nauczycieli

Nagroda Powiatu Bialskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury

Tytuł wystawy CZEGO NIE MÓWIMY

Wystawa CZEGO NIE MÓWIMY przedstawia prace malarskie opisujące - za pomocą plam, kształtów, linii, kolorów, kompozycji - myśli, które nigdy nie zostały wypowiedziane w formie dialogu; słowa, które zanim wybrzmiały i wypełniły tło akustyczne były wizjami, wrażeniami i wyobrażeniami. Być może trafniejszą formą wypowiedzi do niektórych tematów jest obraz. Być może emocje ujęte w formie wizualnej są bardziej dopełnione, „domówione”. Inspiracją zawsze są emocje towarzyszące codzienności, relacjom, zdarzeniom, zapachom, czasem śladom światła, czasem dźwiękom pojawiającym się i znikającym zanim się je zapamięta. Niekiedy chce się namalować słowo, którego nie ma się odwagi wypowiedzieć lub wypowiedziane w relacji z innymi ludźmi nie ma żadnego znaczenia. Jego znaczenie zna tylko wypowiadający. Tylko on odczytuje kod, upaja się nim, wycisza lub motywuje. A więc słowa mogą być motywacją do malowania? Kiedy słowa stają się kształtami, kiedy mają swoją przestrzeń, np. 120x60, kiedy docierają na wystawę i kiedy przychodzi widz, odbiorca, który doświadcza swoich przeżyć konfrontując je z emocjami i wizjami twórcy, to właśnie wtedy rozpoczyna się dialog, zgadywanie słów i znaczeń. To, czego nie mówimy, staje się opowiedziane poprzez pokazanie. Nie zawsze treść odczytana przez odbiorcę musi być tożsama z zamysłem malarza. Może chodzi o to, żeby w tych obrazach każdy odczytał swoją opowieść, powiedział w myślach lub na głos swoje słowa „których nie mówi”.

Grzegorz  Kulicki - zagra 3 kompozycje własne: „Unoszę się coraz wyżej”, „Stopami w chmurach” i „Kiedyś tu powrócę”.